Het is een groot misverstand dat je in de liefde altijd je gevoel moet volgen. Juist in de liefde is alleen vertrouwen op je gevoel niet handig. Zeker in de beginfase, wanneer je hormonen op hol zijn geslagen en je biologische huishouding verandert, kun je gevoelens verkeerd interpreteren.
Euforisch verliefd
Ken je dat? Je ontmoet iemand en je hart maakt een reuzesprong. Deze persoon is echt anders. Zou dit dan de ware zijn, denk je. In deze fase van verliefdheid zorgen allerlei hormonen en neurotransmitters ervoor dat je je geweldig voelt. Je verliefde gedrag zorgt voor de aanmaak van oxytocine, het knuffelhormoon. Je raakt aan elkaar gehecht en je wil zoveel mogelijk bij elkaar zijn.
In de periode van verliefdheid vertoon je zelfs een soort verslavingsgedrag. Het wordt weleens vergeleken met iemand die xtc of cocaïne gebruikt: je wilt elkaar steeds weer opzoeken, omdat dit je lichaam een fijn gevoel geeft.
Totdat de euforie van verliefdheid afneemt en er barstjes ontstaan in het ideale en zorgvuldig opgebouwde beeld van je ‘droompartner.’ De magie van verliefdheid verandert in het drama van teleurstelling. De voorheen zo volmaakte, zelfverzekerde en gevoelige knapperd blijkt opeens een echt en onvolmaakt persoon te zijn. Wat eerst charmant leek vind je nu irritant.
Verliefdheid gaat voorbij
De verliefdheidsfase is niet voor eeuwig. Er zijn uitzonderingen; mensen die hun hele leven verliefd blijven op elkaar. Maar bij de meeste mensen verdwijnt het zalige verliefdheidsgevoel na ergens tussen de 3 maanden en 3 jaar. Je merkt dat je je gaat irriteren aan de ander.
Eigenlijk is dit ‘wakker worden’ maar goed ook. Want als je in een roes zit kun je niet helder denken. Je vindt alles geweldig, leuk en grappig. En het domste wat je in deze periode kunt doen is grote en belangrijke beslissingen nemen.
Romantische liefde
Ons beeld van de liefde is voor een deel gebaseerd op een romantisch ideaal wat verre van realistisch is. En dit beeld kan zorgen voor veel ellende en pijn. Of zoals de Britse filosoof en schrijver Alain de Botton zegt: “Romantische liefde is een wreed idee.”
Alleen je hart volgen en je hoofd ‘on hold’ zetten is geen goed plan. Het is verleidelijk dat te doen, want je luistert liever alleen naar je hart, omdat je hoofd realistische dingen zegt. Dingen die je nu niet wilt horen, omdat je in je heerlijke roze bubbel zit. Vaak probeert het hart het hoofd de mond te snoeren door te zeggen: “Dit gevoel is zo sterk, dat kan ik toch niet negeren.” Mensen hebben vaak het idee dat ze hun gevoel moeten volgen. Maar juist in de liefde kunnen al die gevoelens nogal eens voor ellende zorgen.
Beslis met je hoofd en je hart
Met een roze bril op kun je niet inschatten of je werkelijk bij iemand wilt blijven. Je kunt niet beoordelen of je genoeg redenen hebt om van het volgende stadium, de-houden-van-fase, een succes te maken.
In de liefde is je hart een goede graadmeter, maar schakel je verstand niet uit. Stel dat je nieuwe liefde zeker ooit kinderen wil. Voor deze persoon is dit het ultieme (levens)doel: een gezin hebben. Jij weet dat je geen kinderwens hebt… nooit gehad. Je houdt van vrijheid en je koestert je vrije leven. Niet dat je niet van kinderen houdt, maar een eigen kind vind je te veel verantwoordelijkheid en je hebt het gevoel dat het je beperkt in wat je wil in het leven.
Een stemmetje in je hoofd fluistert: “Beter nu stoppen met deze relatie voordat het moeilijker wordt om er een eind aan te maken.” Maar je bent zo verliefd en je hart schreeuwt: “Dit heb ik nog nooit gevoeld voor iemand, dit moet wel ‘de ware’ zijn. Als we langer samen zijn verander ik wel van gedachten en komen er gevoelens naar boven die ik nooit eerder had.
Laat je in dit soort situaties niet verleiden tot ‘wishful thinking’. Blijf jezelf afvragen: wat wil ik écht en wat wil ik écht niet. Maak het bespreekbaar, met het risico dat jullie uit de roze bubbel vallen. Maar beter nu dan later.
Later…als je misschien mee bent gegaan in de wens van je lief, omdat je je partner gelukkig wil maken en een kind gunt. Maar dan… is het te laat. De gehoopte roze baby wolk, die je dacht te ervaren, is nooit gekomen en je voelt spijt.
Laat je niet te veel meeslepen door de golven van je emoties en de roep van je hart, maar blijf verbonden met je hoofd.
