3 ingrediënten voor een superrelatie

Door: Monica Wardenaar

Je ontmoet iemand, je wordt verliefd en je leeft nog lang en gelukkig. Is dit een sprookjes-scenario wat in ‘real life’ niet vaak meer voorkomt? Want ongeveer eenderde van de huwelijken eindigt in een echtscheiding. Is het huwelijk echt niet vol te houden en zijn we niet bestemd om een leven lang met één persoon te zijn? Of maken we in onze ‘snelle maatschappij’ makkelijker een eind aan een relatie in plaats van er meer aandacht, tijd en energie in steken?

Boris en Anita

Anita, een vrouw die bij mij in de straat woont had ik al een tijdje niet gezien. Toen ik Boris, haar man tegenkwam vertelde hij me dat ze waren gescheiden. Ik was verbaasd want dat had ik niet verwacht. Hij zei dat ze zomaar was weggaan, ze wilde niet meer. Hij was nog steeds verdrietig en begreep er niets van.

Boris vertelde me dat ze hem heel veel dingen verweet en dat ze nooit gelukkig was geweest. Anita was een verzorgend type, aardig en ze had vaak tijd voor een praatje. Hij was een macho man, een bodybuilder. Een beetje norse man … ‘stoer maar met een klein hartje’.

Hij wist niet wat hem overkwam toen ze plotseling vertrok. Hij wist niet wat hij verkeerd had gedaan en hij hield nog steeds veel van haar. En zal dat ook altijd blijven doen, zei hij. Ze verweet hem onder andere dat ze het huis niet kon inrichten zoals ze wilde. Dat hij altijd alles bepaalde. Waar ze naar toe gingen op vakantie en in welke auto ze reden.

Boris snapte er niets van. Hij zei: ‘ik ben een makkelijke man, het enige wat ik wilde was dat zij gelukkig is.’ Toen ze een nieuwe auto gingen kopen mocht zij beslissen.
Hij wilde het liefst een grote auto, maar hij vroeg haar: ‘wat wil jij? Zeg het maar.’ Maar ze maakte geen keuze want ze wist het niet. Dat duurde hem op een gegeven te lang en toen hakte hij de knoop door. ‘Oké! Dan nemen we deze Range Rover.


Ooit waren Boris en Anita verliefd, besloten ze te trouwen en wilden ze een gezin. Het kan natuurlijk gebeuren dat je uit elkaar groeit. Als de koek op is, dan … is de koek op! Toch zijn er 3 belangrijke ingrediënten waarmee je de kans op een superrelatie kunt vergroten. Als je ergens voelt dat het nog niet helemaal over is en meer aandacht, tijd en energie in elkaar steken nog een verschil kan maken.

Ingrediënt 1 – Ken jezelf

Jezelf leren kennen vraagt om lef, want soms kom je dingen tegen die je helemaal niet wilt weten. Je bent geneigd om door een roze bril naar jezelf te kijken. Het is niet altijd makkelijk om jezelf te herkennen in beschrijvingen die vrienden over je geven. Je vindt jezelf bijvoorbeeld slimmer, socialer of vriendelijker dan de mensen om je heen je vinden.

Zeker in een relatie is zelfkennis belangrijk. Weten wat je nodig hebt en hoe je reageert in stress situaties. Maar ook weten hoe je overkomt op je partner, wat de impact is van jouw gedrag op de ander. En hoe dit je relatie beïnvloedt. Stel dat jij, net als Boris, een direct type bent. Ongeduldig en graag snel wilt beslissen. Dat je bepalend bent en de neiging hebt te commanderen. Als je dit weet van jezelf kun je hier rekening mee houden. En bijvoorbeeld bewust vriendelijk praten en dingen vragen in plaats van te commanderen.

Ingrediënt 2 – Ken je partner

Je partner echt kennen is belangrijk in een relatie. Weten wat hij of zij nodig heeft. Maar ook het karakter van je partner begrijpen. Anita, mijn buurvrouw, is een rustig en verzorgend type. Het is niet iemand die makkelijk zegt wat ze wil. En ze zal nog meer dichtklappen als iemand haar voor het blok zet. Ik denk niet dat Boris zich dit realiseerde. Hij had haar vast geholpen met de keuze van de auto, als hij zich hiervan bewust was geweest. Hij zou haar rustig gevraagd hebben welke auto ze mooi vond en in welke auto ze zichzelf zag rijden. Ook zou hij haar meer tijd hebben gegeven om te beslissen en niet zo geïrriteerd en ongeduldig hebben gereageerd.

Ingrediënt 3 – Praat met elkaar

Je leert je partner beter kennen door te communiceren. Maar in een relatie is écht praten met elkaar niet altijd makkelijk. Het is veel verleidelijker om je mond te houden over dingen die je dwars zitten. Niet te praten over zaken die er echt toe doen. Dat heeft gevolgen voor je relatie.

Het is belangrijk de dingen te zeggen die je op je hart hebt. Ze niet op te kroppen. Want uiteindelijk creëer je hiermee wrok en dat maakt de situatie alleen maar erger. Als Anita eerder had gezegd dat ze het niet leuk vond dat Boris de inrichting van hun huis bepaalde, hadden ze er iets aan kunnen doen. Het gevolg van haar zwijgen was dat ze zich nooit thuis had gevoeld in haar huis en ‘zomaar’ vertrok. Boris met verdriet en vele vragen achterlatend.

Je kunt je ervaringen delen in het commentaarveld hieronder. Als je dit artikel met anderen wilt delen, kun je dit makkelijk doen door op een van de buttons hieronder te klikken.